Του Σωκράτη Βαρδάκη
Το δυσοίωνο μέλλον για τις εργασιακές σχέσεις και τον κόσμο της εργασίας, άρχισε να προδιαγράφεται κατά την διάρκεια της μνημονιακής περιόδου 2010-2014, οπότε άρχισαν να αλλάζουν τα δεδομένα στο εργασιακό γίγνεσθαι.
Η ΝΔ, εν μέσω μνημονίων, ανέτρεψε τις συλλογικές εργασιακές σχέσεις, καταργώντας κυρίως τις ρυθμιστικές διατάξεις που καθορίζουν το πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τη λειτουργία των συλλογικών συμβάσεων.
Έξι χρόνια μετά, εν μέσω υγειονομικής κρίσης, η ΝΔ ξεκαθαρίζει ότι η ενίσχυση της εργασίας αποτελεί παρελθόν, η προστασία των εργαζομένων άπιαστο όνειρο και κάπως έτσι συντίθεται το παζλ της αντεργατικής πολιτικής της Κυβέρνησης.
Όπως η οικονομική κρίση συνοδεύτηκε από λανθασμένες πολιτικές στην αγορά εργασίας, οι οποίες ισοπέδωσαν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και αύξησαν την ανεργία, τη φτώχεια και τις κοινωνικές ανισότητες, έτσι και η υγειονομική κρίση, συνοδεύτηκε από ελλιπή μέτρα ενίσχυσης των πληγέντων εργαζομένων και πληγεισών επιχειρήσεων, επιφέροντας δυσβάσταχτες οικονομικές επιπτώσεις.
Οι εργαζόμενοι οδηγούνται σε δεινή θέση, λόγω αναστολών συμβάσεων και μειώσεων μισθών, με αποτέλεσμα την πτώση του εισοδήματός τους. Χιλιάδες βρίσκονται ακόμα και σήμερα εκτός ομπρέλας προστασίας, αντιμετωπίζοντας βιοποριστικό πρόβλημα. Οι εκβιαστικές αναστολές συμβάσεων εργασίας, η εφαρμογή του συστήματος της εκ περιτροπής εργασίας, εκ μέρους μεγάλης μερίδας επιχειρήσεων, οι απλήρωτες πλέον δια νόμου υπερωρίες, προδιαγράφουν την υποβάθμιση της εργασίας, εδραιώνοντας έτσι πολιτικές εργασιακής ζούγκλας.
Μέσα σε όλα αυτά προστίθεται και το πάγωμα, για όλο το έτος, της αύξησης του κατώτατου μισθού, παραπέμποντας στις καλένδες οποιαδήποτε αύξηση το 2021. Ταυτόχρονα η ΝΔ βάζει στο στόχαστρο το δώρο των εργαζόμενων που τέθηκαν ή παραμένουν σε αναγκαστική αναστολή, στον ιδιωτικό τομέα, με αποτέλεσμα το ύψος αυτού να υπολογίζεται όχι με βάση τον ονομαστικό τους μισθό, αλλά για το διάστημα της αναστολής, βάσει της αποζημίωσης ειδικού σκοπού, το ύψος της οποίας είναι 534 ευρώ.
Η πανδημία απέδειξε με τον χειρότερο τρόπο ότι μπορούν άνετα να χωρέσουν εκπτώσεις σε δικαιώματα. Βέβαια η στοχευμένη και σταθερή επιδίωξη της Κυβέρνησης για καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων ξεκινάει πριν την πανδημία, από τη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Καταργώντας δύο πολύ σημαντικές ρυθμίσεις προστασίας της εργασίας, το αιτιολογημένο των απολύσεων και την προστασία των εργαζομένων στις εργολαβίες, δημιούργησε εργασιακή επισφάλεια.
Το πιο επικίνδυνο όλων όμως, είναι ότι η Κυβέρνηση κατήργησε τις βασικές αρχές των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που ο ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε στη χώρα το 2018, έχοντας δώσει μεγάλους αγώνες και καταφέρνοντας να ισχυροποιήσει σημαντικά την διαπραγματευτική θέση των εργαζομένων, μετά από 8 χρόνια υποβάθμισης και μνημονιακών μεταρρυθμίσεων, που συμπίεσαν τα δικαιώματα στο χώρο της εργασίας και όξυναν σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα.
Εν συνεχεία η σημερινή Κυβέρνηση προώθησε νομοθετικές παρεμβάσεις αντεργατικές και ξεκάθαρα τιμωρητικές απέναντι στον εργαζόμενο. Υποβαθμίζοντας τις αρμοδιότητες του Ο.Μ.Ε.Δ., η Κυβέρνηση ακύρωσε στην πράξη ένα πεδίο συνεννόησης και εξεύρεσης λύσεων που ικανοποιούν και τις δυο πλευρές.
Επιτηδευμένα, φρόντισε να καταργηθεί ο έλεγχος της ΕΕΕΠ επί της καταβολής της μισθοδοσίας και η δυνατότητα ανάκλησης της άδειας των καζίνων που χρωστάνε μισθούς στο προσωπικό τους, ενώ η κύρωση αυτή επέρχεται μόνο όταν το καζίνο οφείλει στο Δημόσιο.
Ακολούθησε η ψήφιση του ασφαλιστικού νόμου, με το οποίο η ΝΔ προωθεί ένα σύστημα άδικο και επιβαρυντικό για τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, ακυρώνοντας στην πράξη, πολιτικές που υλοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Σήμερα η Κυβέρνηση μειώνει τις εισφορές των εργοδοτών στις πλάτες των ανέργων και συγκεκριμένα υπέρ του κλάδου της ανεργίας και υπέρ του Λογαριασμού Κοινωνικής Πολιτικής του τέως Ο.Ε.Κ. (Λ.Α.Ε.Κ.).
Ο ΟΑΕΔ, ο οποίος κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης δοκιμάστηκε σκληρά, φαίνεται ότι θα δοκιμαστεί ξανά, δεδομένου ότι με τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας που σημειώνονται ήδη και πρόκειται να αυξηθούν ως επακόλουθο της πανδημίας και με μειωμένο προϋπολογισμό, θα κληθεί να ανταποκριθεί στην αύξηση της κοινωνικής ζήτησης για παροχές και υπηρεσίες.
Όλη η νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ είναι λανθασμένη. Όλες οι νομοθετικές παρεμβάσεις έχουν κοινό παρονομαστή. Την δραματική αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων.
Τα περιορισμένα και ευέλικτα πλαίσια εργασίας, που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο της λήψης προληπτικών μέτρων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του ιού, φαίνεται να εδραιώνονται για τα καλά και να μετατρέπονται σε κανόνα. Ευέλικτα πλαίσια, τα οποία, ο κόσμος της εργασίας στην Ελλάδα βίωσε με τον πιο σκληρό τρόπο στο πετσί του ,την περίοδο της οικονομικής κρίσης και είναι ως επί το πλείστον σε βάρος των δικαιωμάτων και των εισοδημάτων του.
Τα ευέλικτα σχήματα εργασίας, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, οι μισθοί πείνας για τους εργαζόμενους, η μόνιμη ανασφάλεια, έχουν στρώσει εδώ και καιρό για τα καλά το ολισθηρό έδαφος της βαθιάς ύφεσης και της βίαιης φτωχοποίησης των πολιτών. Το παρελθόν επιστρέφει στο παρόν, προμηνύοντας ένα ζοφερό μέλλον για τον κόσμο της εργασίας.
